Inhuur van ZZP-ers

Het Financiële Dagblad kopte onlangs dat bedrijven in paniek raken over de inhuur van zzp-ers. In dit artikel probeer ik de werkelijke temperatuur van de gevoelstemperatuur te scheiden.

Met ingang van 01 april aanstaande is het niet meer toegestaan een ZZP-er in te huren als zelfstandigondernemer onde gebruik making van de VAR (zgn verklaring arbeidsrelatie). Deze verklaring wordt vaak gebruik om de verhouding tussen de ondernemer die een zzp-er in huurt duidelijk te maken. Er is geen sprake van een (al dan niet fictief) dienstverband maar van een relatie tussen ondernemers.

De ingehuurde ZZP-er verantwoordt de opbrengst uit de werkzaamheden dan ook als winst uit onderneming of resultaat uit overige werkzaamheden.

Voor veel partijen is dit een eenvoudige oplossing die in de praktijk uitstekend werkt. Duidelijkheid voor alle betrokkenen en relatief lage administratieve lasten.

Voor de fiscus was het uitgebreide gebruik van de verklaringen echter een doorn in het oog. In veel gevallen was sprake van herhaalde werkzaamheden of langdurige projecten waarbij de afspraken soms alleen mondeling werden gemaakt. Daardoor konden situaties van schijzelfstandigheid niet meer zonder uitgebreid onderzoek worden beoordeeld.

Vanaf 1 april verdwijnt de eenvoud en maakt deze plaats voor de contractuele vastlegging van de relatie tussen de inhuurder en de zzp-er. Vanaf dat moment moeten relaties tussen opdrachtgevers en zelfstandige opdrachtnemers middels een overeenkomst worden vastgelegd. De overeenkomst is in principe vorm vrij, zij het dat de opdrachtgever moet bewijzen dat sprake is van een relatie tussen ondernemers en dat geen sprake is van een arbeidsrelatie.

In verschillende bedrijfstakken zoeken bedrijven naar mogelijkheden om geen rechtstreekse overeenkomsten te hoeven aangaan met zelfstandige opdrachtnemers. Deze zoektocht is echter niet zonder risico's.

Voor alle betrokkenen moet centraal blijven staan dat sprake is van zelfstandig ondernemerschap aan de kant van de zzp-er. De bewijslast daarvan rust in principe op hem of haar. Het gebruik maken van bemiddelaars kan deze bewijslast sterk beïnvloeden. De bemiddelaar loopt dan het risico als uitzender en dus als werkgever te worden aangemerkt. Als de fiscale verplichtingen niet worden nagekomen, zoals afdracht van loonbelasting en sociale lasten, is de opdrachtgever hier in principe voor aansprakelijk.

Het is daarom zinvoller te kiezen voor het aangaan van rechtstreekse overeenkomsten met de zzp-ers. Op deze wijze kan de opdrachtgever zich vergewissen dat hij daadwerkelijk met een ondernemer van doen heeft en worden de risico's aanzienlijk beperkt.

Het sluiten van overeenkomsten lijkt dit een grote omslag. In de praktijk valt het mee, mits de juiste weg wordt bewandeld. Voor veel situaties kan gebruik worden gemaakt van standaard contracten. TCF Consult kan helpen bij het fiscaal verantwoord opmaken van deze overeenkomsten.

Eenmaal ontwikkeld kan een overeenkomst zo op maat worden gesneden dat deze bij herhaling kan worden gebruikt.

#ZZP